นักประวัติศาสตร์ชาวกรีก โอลิมปิโอโดรัส แห่งธีบส์ เผาอาร์เซนิกซัลไฟด์และได้อาร์เซนิกขาวในช่วงศตวรรษที่ 5 อัลเบิร์ตุส แมกนุส เชื่อว่าเป็นคนแรกที่แยกธาตุจากสารประกอบในปี 1250 โดยการให้ความร้อนแก่สบู่ร่วมกับอาร์เซนิกไตรซัลไฟด์ ในปี 1649 โยฮัน ชโรเดอร์ ตีพิมพ์วิธีการเตรียมอาร์เซนิกสองวิธี

Lo storico greco Olimpiodoro di Tebe arrostì il solfuro di arsenico e ottenne l'arsenico bianco nel V secolo d.C. Si ritiene che Alberto Magno sia stato il primo a isolare l'elemento da un composto nel 1250, riscaldando il sapone insieme al trisolfuro di arsenico. Nel 1649, Johann Schröder pubblicò due modi per preparare l'arsenico.

ซีลีเนียมถูกสังเกตเห็นครั้งแรกประมาณปี 1300 โดยนักเล่นแร่แปรธาตุ อาร์โนลด์ แห่งวิลลาโนวา ซีลีเนียมถูกค้นพบในปี 1817 โดยเยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส และโยฮัน กอตต์ลีบ กาห์น ซึ่งสังเกตความคล้ายคลึงของธาตุใหม่กับเทลลูเรียมที่รู้จักก่อนหน้านี้ ในปี 1873 วิลลูบี สมิธ พบว่าความต้านทานไฟฟ้าของซีลีเนียมสีเทาขึ้นอยู่กับแสงโดยรอบ

l selenio fu osservato per la prima volta intorno all'anno 1300 dall'alchimista Arnoldo di Villanova. Il selenio fu scoperto nel 1817 da Jöns Jacob Berzelius e Johan Gottlieb Gahn che notarono la somiglianza del nuovo elemento con il tellurio precedentemente noto. Nel 1873, Willoughby Smith scoprì che la resistenza elettrica del selenio grigio dipendeva dalla luce ambientale.

คาร์ล ยาค็อบ เลอวิก ค้นพบโบรมีนในปี 1825 ขณะที่ยังเป็นนักศึกษาเคมีที่มหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์ก เยอรมนี อองตวน บาลาร์ด กลั่นโบรมีนจากสารละลายขี้เถ้าสาหร่ายทะเลที่อิ่มตัวด้วยคลอรีนในปี 1824 เขาตีพิมพ์ผลงานในที่สุดในปี 1826 โดยให้หลักฐานว่าสารที่เขาค้นพบเป็นธาตุใหม่

Carl Jacob Löwig scoprì il bromo nel 1825, mentre era ancora studente di chimica all'Università di Heidelberg, in Germania. Antoine Balard distillò il bromo da una soluzione di cenere di alghe satura di cloro nel 1824. Infine pubblicò i suoi risultati nel 1826, fornendo la prova che la sostanza che aveva scoperto era un nuovo elemento.

นักเคมีชาวสก็อตเซอร์วิลเลียม แรมเซย์ และผู้ช่วยของเขานักเคมีชาวอังกฤษมอริส ทราเวอร์ส ค้นพบธาตุคริปตอนในปี 1898 ที่ลอนดอน พวกเขาพบคริปตอนในกากที่เหลือจากการระเหยส่วนประกอบเกือบทั้งหมดของอากาศเหลว วิลเลียม แรมเซย์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีในปี 1904 จากการค้นพบก๊าซเฉื่อยหลายชนิด รวมถึงคริปตอน

Il chimico scozzese Sir William Ramsay e il suo assistente chimico inglese Morris Travers scoprirono il krypton nel 1898 a Londra. Hanno trovato krypton nel residuo lasciato dall'evaporazione di quasi tutti i componenti dell'aria liquida. William Ramsay ricevette nel 1904 il Premio Nobel per la Chimica per la scoperta di una serie di gas nobili, tra cui il krypton

นักเคมีชาวเยอรมันโรเบิร์ต บุนเซน และกุสตาฟ เคิร์ชฮอฟฟ์ ค้นพบรูบิเดียมในปี 1861 ด้วยวิธีสเปกโทรสโกปีเปลวไฟที่เพิ่งพัฒนาขึ้น บุนเซนพยายามแยกโลหะนี้ แต่ไม่เคยได้ตัวอย่างที่มีรูบิเดียมมากกว่า 18% การแยกโลหะนี้สำเร็จโดยจอร์จ เดอ เฮเวซี ผ่านการไฮโดรไลซิสของรูบิเดียมไฮดรอกไซด์หลอมเหลว

I chimici tedeschi Robert Bunsen e Gustav Kirchhoff scoprirono il rubidio nel 1861 con il nuovo metodo di spettroscopia di fiamma. La separazione del metallo è stata provata da Bunsen, ma non ha mai ottenuto campioni con più del 18% di rubidio. La separazione del metallo è stata eseguita solo da George de Hevesy, attraverso l'idrolisi dell'idrossido di rubidio fuso.

สตรอนเชียมได้รับการยอมรับว่าเป็นธาตุใหม่ในปี 1790 เมื่อแอแดร์ ครอว์ฟอร์ด และเพื่อนร่วมงานของเขาวิลเลียม ครุกแชงค์ วิเคราะห์ตัวอย่างแร่จากเหมืองตะกั่วใกล้สตรอนเทียน สก็อตแลนด์ ธาตุนี้ถูกแยกในที่สุดโดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ในปี 1808 การแยกทำโดยการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของสารผสมที่มีสตรอนเชียมคลอไรด์และเมอร์คิวริกออกไซด์

Lo stronzio è stato riconosciuto come nuovo elemento nel 1790 quando Adair Crawford e il suo collega William Cruickshank analizzarono un campione minerale proveniente da una miniera vicino a Strontian, Scozia. L'elemento è stato isolato da Sir Humphry Davy nel 1808. L'isolamento è stato fatto con l'elettrolisi di una miscela contenente cloruro di stronzio e ossido mercurico.

ในปี 1787 คาร์ล แอกเซล อาร์เรเนียส พบแร่ใหม่ใกล้อิตเตอร์บีในสวีเดนและตั้งชื่อว่าอิตเตอร์ไบต์ ตามชื่อหมู่บ้าน โยฮัน กาโดลิน ค้นพบออกไซด์ของอิตเทรียมในตัวอย่างของอาร์เรเนียสในปี 1789 และแอนเดอร์ส กุสตาฟ เอเคเบิร์ก ตั้งชื่อออกไซด์ใหม่ว่าอิตเทรีย อิตเทรียมบริสุทธิ์ถูกแยกครั้งแรกในปี 1828 โดยฟรีดริช เวอเลอร์

Nel 1787, Carl Axel Arrhenius trovò un nuovo minerale vicino a Ytterby in Svezia e lo chiamò itterbite, dal nome del villaggio. Johan Gadolin scoprì l'ossido di ittrio nel campione di Arrhenius nel 1789 e Anders Gustaf Ekeberg chiamò il nuovo ossido ittria. L'ittrio elementare fu isolato per la prima volta nel 1828 da Friedrich Wöhler.

เซอร์โคเนียมได้รับการยอมรับว่าเป็นธาตุครั้งแรกโดยมาร์ติน ไฮน์ริช คลาโพรธในปี 1789 ที่เบอร์ลิน ในตัวอย่างเซอร์คอนจากศรีลังกา โลหะเซอร์โคเนียมถูกผลิตครั้งแรกในรูปแบบไม่บริสุทธิ์ในปี 1824 โดยเยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส โดยการให้ความร้อนแก่สารผสมของโพแทสเซียมและโพแทสเซียมเซอร์โคเนียมฟลูออไรด์ในหลอดเหล็ก นักวิทยาศาสตร์ชาวดัตช์แอนตัน เอดูอาร์ด ฟาน อาร์เคล และยาน เฮนดริก เดอ บัวร์ ค้นพบวิธีการผลิตเซอร์โคเนียมบริสุทธิ์สูงในปี 1925

Lo zirconio fu riconosciuto per la prima volta come elemento da Martin Heinrich Klaproth nel 1789, a Berlino, in un campione di zircone proveniente dallo Sri Lanka. Lo zirconio metallico fu ottenuto per la prima volta in forma impura nel 1824 da Jöns Jakob Berzelius riscaldando una miscela di potassio e fluoruro di zirconio di potassio in un tubo di ferro. Gli scienziati olandesi Anton Eduard van Arkel e Jan Hendrik de Boer hanno scoperto un metodo per produrre zirconio di elevata purezza nel 1925.

ไนโอเบียมถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวอังกฤษชาร์ลส์ แฮตเชตต์ในปี 1801 และตั้งชื่อธาตุใหม่ว่าโคลัมเบียม ในปี 1846 นักเคมีชาวเยอรมันเฮนริช โรส ค้นพบธาตุนี้อย่างอิสระและตั้งชื่อว่าไนโอเบียม โลหะนี้ถูกแยกครั้งแรกโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวสวีเดนคริสเตียน วิลเฮล์ม บลอมสแตรนด์ในปี 1864 ซึ่งลดคลอไรด์โดยการให้ความร้อนในบรรยากาศไฮโดรเจน

Il niobio fu scoperto dal chimico inglese Charles Hatchett nel 1801 e chiamò il nuovo elemento columbium. Nel 1846, il chimico tedesco Henrich Rose scoprì indipendentemente l'elemento e lo chiamò niobio. Il metallo fu isolato per la prima volta dallo scienziato svedese Christian Wilhelm Blomstrand nel 1864 che ridusse il cloruro riscaldandolo in un'atmosfera di idrogeno.

โมลิบดีไนต์มักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นแกรไฟต์และคิดว่ามีตะกั่วเป็นส่วนประกอบ ในปี 1778 นักวิทยาศาสตร์ชาวสวีเดนคาร์ล วิลเฮล์ม เชีเล พิสูจน์ว่าโมลิบดีไนต์ไม่ใช่แกรไฟต์และไม่มีตะกั่วเป็นส่วนประกอบ ในปี 1781 เพื่อนและเพื่อนร่วมชาติของเชีเล ปีเตอร์ เจ. เยล์ม แยกโลหะนี้โดยใช้คาร์บอนและน้ำมันลินสีด

La molibdenite veniva spesso confusa con la grafite e si pensava contenesse piombo. Nel 1778 lo scienziato svedese Carl Wilhelm Scheele dimostrò che la molibdenite non era grafite né conteneva piombo. Nel 1781, un amico e connazionale di Scheele, Peter J. Hjelm, isolò il metallo usando carbone e olio di lino.

ธาตุลำดับที่ 43 ถูกทำนายบนพื้นฐานของตารางธาตุ และมีรายงานผิดพลาดว่าถูกค้นพบในปี 1925 ซึ่งในเวลานั้นถูกตั้งชื่อว่ามาซูเรียม ธาตุนี้ถูกค้นพบจริงโดยคาร์โล เพอร์ริเอร์ และเอมิลิโอ เซเกร ในปี 1937 มันถูกพบในตัวอย่างโมลิบดีนัมที่ส่งมาโดยเออร์เนสต์ ลอว์เรนซ์ ซึ่งถูกยิงด้วยดิวเทอรอนในไซโคลตรอนที่เบิร์กลีย์

L'elemento 43 è stato previsto sulla base della tavola periodica ed è stato erroneamente segnalato come scoperto nel 1925, momento in cui è stato chiamato masurium. L'elemento fu infatti scoperto da Carlo Perrier ed Emilio Segrè nel 1937. Fu ritrovato anche in un campione di molibdeno inviato da Ernest Lawrence che fu bombardato da deuteroni nel ciclotrone di Berkeley.

เยนด์เจย์ สเนียเดกกี แยกธาตุนี้ในปี 1807 แต่ผลงานของเขาไม่ได้รับการรับรอง เยินส์ เบอร์เซเลียส และก็อตต์ฟรีด โอซานน์ เกือบค้นพบรูทีเนียมในปี 1827 ในปี 1844 คาร์ล เอิร์นสต์ เคลาส์ ยืนยันว่ามีธาตุใหม่และแยกรูทีเนียมจากกากแพลทินัมของการผลิตรูเบิลขณะที่เขาทำงานที่มหาวิทยาลัยคาซาน เมืองคาซาน

Jędrzej Śniadecki isolò l'elemento nel 1807, ma il suo lavoro non fu ratificato. Jöns Berzelius e Gottfried Osann scoprirono quasi il rutenio nel 1827. Nel 1844, Karl Ernst Claus confermò che c'era un nuovo elemento e isolò il rutenio dai residui di platino della produzione del rublo mentre lavorava all'Università di Kazan, a Kazan.

โรเดียมถูกค้นพบในปี 1803 โดยวิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตันในลอนดอน เขาใช้แร่แพลทินัมดิบที่น่าจะได้มาจากอเมริกาใต้ การนำเครื่องฟอกไอเสียแบบสามทางมาใช้โดยวอลโว่ในปี 1976 เพิ่มความต้องการโรเดียม

Il rodio fu scoperto nel 1803 da William Hyde Wollaston a Londra. Ha usato il minerale grezzo di platino presumibilmente ottenuto dal Sud America. L'introduzione del convertitore catalitico a tre vie da parte di Volvo nel 1976 aumentò la domanda di rodio.

แพลเลเดียมถูกค้นพบในปี 1803 ที่ลอนดอน โดยนักเคมีชาวอังกฤษวิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน เขาตรวจสอบกากที่เหลือจากแพลทินัมหลังจากละลายมันในกรดราชา ซึ่งเป็นสารละลายเข้มข้นของกรดไฮโดรคลอริกและกรดไนตริก จากนั้นเขาแยกแพลเลเดียมในปฏิกิริยาเคมีหลายขั้นตอน

Il palladio fu scoperto nel 1803, a Londra, dal chimico inglese William Hyde Wollaston. Ha esaminato i residui lasciati dal platino dopo averlo sciolto in acqua regia, una soluzione concentrata di acido cloridrico e nitrico. Ha quindi isolato il palladio in una serie di reazioni chimiche.

เงินถูกใช้มาเป็นพันปีสำหรับเครื่องประดับและเครื่องใช้ สำหรับการค้า และเป็นพื้นฐานของระบบการเงินหลายระบบ คุณค่าของมันในฐานะโลหะมีค่าถูกพิจารณาว่าเป็นรองเพียงทองเป็นเวลานาน กองขี้แร่ในเอเชียไมเนอร์และบนเกาะต่างๆ ในทะเลอีเจียนบ่งชี้ว่ามนุษย์เรียนรู้ที่จะแยกเงินจากตะกั่วตั้งแต่ประมาณ 3000 ปีก่อนคริสตกาล

L'argento è stato usato per migliaia di anni per ornamenti e utensili, per il commercio e come base di molti sistemi monetari. Il suo valore come metallo prezioso è stato a lungo considerato secondo solo all'oro. Depositi di scorie in Asia Minore e sulle isole del Mar Egeo indicano che l'uomo ha imparato a separare l'argento dal piombo intorno al 3000 a.C..

แคดเมียมถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวเยอรมันฟรีดริช สโตรเมเยอร์ในปี 1817 ในฐานะสิ่งเจือปนในซิงก์คาร์บอเนต สโตรเมเยอร์สังเกตว่าตัวอย่างคาลามีน (ซิงก์คาร์บอเนต) ที่ไม่บริสุทธิ์บางตัวอย่างเปลี่ยนสีเมื่อถูกความร้อนแต่คาลามีนบริสุทธิ์ไม่เปลี่ยน แคดเมียมถูกค้นพบอย่างอิสระโดยนักเคมีชาวเยอรมันคาร์ล เฮอร์มันในปี 1818

Il cadmio fu scoperto dal chimico tedesco Friedrich Stromeyer nel 1817 come impurità nel carbonato di zinco. Stromeyer ha notato che alcuni campioni impuri di calamina (carbonato di zinco) cambiavano colore quando riscaldati, ma la calamina pura no. Il cadmio fu scoperto in modo indipendente dal chimico tedesco Karl Hermann nel 1818

เฟอร์ดินานด์ ไรช์ และเฮียโรนีมัส ธีโอดอร์ ริชเตอร์ ระบุอินเดียมในสฟาเลอไรต์ครั้งแรกจากเส้นการปล่อยแสงสเปกโทรสโกปีสีน้ำเงินคราม เนื่องจากไม่มีธาตุที่รู้จักที่มีการปล่อยแสงสีน้ำเงินสว่าง พวกเขาจึงสรุปว่ามีธาตุใหม่อยู่ในแร่ ริชเตอร์ดำเนินการแยกโลหะนี้ในปี 1864

Ferdinand Reich e Hieronymous Theodor Richter identificarono per la prima volta l'indio nella sfalerite dalla sua linea di emissione spettroscopica blu indaco brillante. Poiché nessun elemento era noto con un'emissione blu brillante, conclusero che un nuovo elemento era presente nei minerali. Richter ha continuato a isolare il metallo nel 1864.

ดีบุกถูกหลอมร่วมกับทองแดงครั้งแรกประมาณ 3500 ปีก่อนคริสตกาลเพื่อผลิตสำริด โบราณวัตถุที่เก่าแก่ที่สุดมีอายุประมาณ 2000 ปีก่อนคริสตกาล แคสสิเทอไรต์ ซึ่งเป็นรูปออกไซด์ของดีบุก น่าจะเป็นแหล่งดีบุกดั้งเดิมในสมัยโบราณ นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษโรเบิร์ต บอยล์ ตีพิมพ์คำอธ

Lo stagno fu fuso per la prima volta in combinazione con il rame intorno al 3500 a.C. per produrre il bronzo. I manufatti più antichi risalgono al 2000 a.C. circa. La cassiterite, la forma di ossido di stagno dello stagno, era molto probabilmente la fonte originale di stagno nei tempi antichi. Lo scienziato britannico Robert Boyle pubblicò una descrizione dei suoi esperimenti sull'ossidazione dello stagno nel 1673.

แร่ชนิดหนึ่งของแอนติโมนี คือสติบไนต์ ถูกรู้จักในอียิปต์ยุคก่อนราชวงศ์ในฐานะเครื่องสำอางตาตั้งแต่ประมาณ 3100 ปีก่อนคริสตกาล คำอธิบายแรกของยุโรปเกี่ยวกับกระบวนการแยกแอนติโมนีอยู่ในหนังสือ De la pirotechnia ปี 1540 โดยแวนนอชชิโอ บิรินกุชชิโอ การพบแอนติโมนีบริสุทธิ์ตามธรรมชาติครั้งแรกในเปลือกโลกถูกบรรยายโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวสวีเดนและวิศวกรเหมืองท้องถิ่นแอนตัน ฟอน สวาบ ในปี 1783

Uno dei minerali dell'antimonio, la stibnite fu riconosciuta nell'Egitto predinastico come cosmetico per gli occhi già intorno al 3100 a.C. La prima descrizione europea di una procedura per isolare l'antimonio si trova nel libro De la pirotechnia del 1540 di Vannoccio Biringuccio. La prima presenza naturale di antimonio puro nella crosta terrestre fu descritta dallo scienziato svedese e ingegnere del distretto minerario locale Anton von Swab nel 1783.

เทลลูเรียมถูกค้นพบในทรานซิลเวเนียในปี 1782 โดยฟรานซ์-โจเซฟ มึลเลอร์ ฟอน ไรเชนสไตน์ ในแร่ที่มีเทลลูเรียมและทองเป็นส่วนประกอบ ในปี 1789 นักวิทยาศาสตร์ชาวฮังการีอีกคน พาล กิไตเบล ก็ค้นพบธาตุนี้อย่างอิสระในแร่จากดอยช์-พิลเซนซึ่งเคยถูกมองว่าเป็นโมลิบดีไนต์ที่มีเงินเป็นส่วนประกอบ ในปี 1798 มันถูกตั้งชื่อโดยมาร์ติน ไฮน์ริช คลาโพรธ ผู้ซึ่งก่อนหน้านี้ได้แยกมันจากแร่คาลาเวอไรต์

Il tellurio fu scoperto in Transilvania nel 1782 da Franz-Joseph Müller von Reichenstein in un minerale contenente tellurio e oro. Nel 1789, anche un altro scienziato ungherese, Pál Kitaibel, scoprì l'elemento in modo indipendente in un minerale di Deutsch-Pilsen che era stato considerato come molibdenite argentifero. Nel 1798 prese il nome da Martin Heinrich Klaproth che in precedenza lo isolò dalla calaverite minerale.

ไอโอดีนถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวฝรั่งเศสแบร์นาร์ด คูร์ตัวส์ในปี 1811 เขาจัดการของเหลวที่ได้จากการสกัดสาหร่ายทะเลด้วยกรดซัลฟิวริกเพื่อผลิตไอที่มีสีม่วง ในปี 1812 โจเซฟ หลุยส์ เกย์-ลูสซัค แสดงให้เห็นว่าไอโอดีนเป็นธาตุและมีความสัมพันธ์ทางเคมีกับคลอรีน

Lo iodio fu scoperto dal chimico francese Bernard Courtois nel 1811. Trattò il liquore ottenuto dall'estrazione di alghe, con acido solforico per produrre un vapore di colore viola. Nel 1812, Joseph Louis Gay-Lussac dimostrò che lo iodio era un elemento e la sua relazione chimica con il cloro.

ซีนอนถูกค้นพบในอังกฤษโดยนักเคมีชาวสก็อตวิลเลียม แรมเซย์ และนักเคมีชาวอังกฤษมอริส ทราเวอร์สในปี 1898 พวกเขาพบซีนอนในกากที่เหลือจากการระเหยส่วนประกอบของอากาศเหลว การวิเคราะห์สเปกโทรสโกปีแสดงเส้นสีน้ำเงินสวยงามที่ไม่เคยเห็นมาก่อนซึ่งบ่งชี้ถึงการมีอยู่ของธาตุใหม่

Lo xeno è stato scoperto in Inghilterra dal chimico scozzese William Ramsay e dal chimico inglese Morris Travers nel 1898. Hanno trovato lo xeno nel residuo lasciato dall'evaporazione dei componenti dell'aria liquida. L'analisi spettroscopica ha mostrato le bellissime linee blu inedite che indicavano la presenza di un nuovo elemento.

โรเบิร์ต บุนเซน และกุสตาฟ เคิร์ชฮอฟฟ์ เป็นคนแรกที่แนะนำการค้นหาซีเซียมในปี 1860 โดยการวิเคราะห์สเปกตรัม พวกเขาค้นพบซีเซียมจากเส้นการปล่อยแสงสีน้ำเงินสองเส้นในตัวอย่างน้ำแร่จากดือร์กไฮม์ โลหะบริสุทธิ์ถูกแยกในที่สุดโดยนักเคมีชาวเยอรมันคาร์ล เซตเทอร์เบิร์ก ขณะที่ทำงานในระดับปริญญาเอกกับเคคูเล่และบุนเซน

Robert Bunsen e Gustav Kirchhoff furono i primi a suggerire di trovare il cesio nel 1860 mediante analisi dello spettro. Hanno scoperto il cesio dalle sue due linee di emissione blu in un campione di acqua minerale di Dürkheim. Il metallo puro è stato infine isolato dal chimico tedesco Carl Setterberg mentre lavorava al suo dottorato con Kekulé e Bunsen.

แบเรียมถูกระบุว่าเป็นธาตุใหม่ในปี 1774 โดยคาร์ล วิลเฮล์ม เชีเล แบเรียมถูกแยกครั้งแรกโดยการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของเกลือแบเรียมหลอมเหลวในปี 1808 โดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ในอังกฤษ โรเบิร์ต บุนเซน และออกัสตัส แมททีสเซน ได้แบเรียมบริสุทธิ์โดยการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของสารผสมหลอมเหลวของแบเรียมคลอไรด์และแอมโมเนียมคลอไรด์

Il bario fu identificato come nuovo elemento nel 1774 da Carl Wilhelm Scheele. Il bario fu isolato per la prima volta dall'elettrolisi di sali di bario fusi nel 1808, da Sir Humphry Davy in Inghilterra. Robert Bunsen e Augustus Matthiessen hanno ottenuto bario puro mediante elettrolisi di una miscela fusa di cloruro di bario e cloruro di ammonio.

แลนทานัมถูกค้นพบในปี 1839 โดยนักเคมีชาวสวีเดนคาร์ล กุสตาฟ โมซานเดอร์ เขาสลายตัวอย่างซีเรียมไนเตรทบางส่วนโดยการให้ความร้อนและจัดการเกลือที่ได้ด้วยกรดไนตริกเจือจาง จากสารละลายที่ได้ เขาได้ออกไซด์สีอิฐจางๆ ของธาตุหายากใหม่ แลนทานัมถูกแยกในรูปแบบที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ในปี 1923

Il lantanio fu scoperto nel 1839 dal chimico svedese Carl Gustav Mosander. Ha parzialmente decomposto un campione di nitrato di cerio riscaldando e trattando il sale risultante con acido nitrico diluito. Dalla soluzione risultante, ha ottenuto un ossido color mattone chiaro della nuova terra rara. Il lantanio è stato isolato in forma relativamente pura nel 1923.

เยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส และวิลเฮล์ม ฮิซิงเงอร์ ค้นพบธาตุนี้ในซีเรียในปี 1803 ในสวีเดน คลาโพรธค้นพบมันพร้อมกันและอย่างอิสระในตัวอย่างแทนทาลัมบางตัวในเยอรมนี คาร์ล กุสตาฟ โมซานเดอร์ ผู้ซึ่งทำงานอย่างใกล้ชิดกับเบอร์เซเลียส เตรียมซีเรียมโลหะในปี 1825

Jöns Jakob Berzelius e Wilhelm Hisinger scoprirono l'elemento a ceria nel 1803 in Svezia. Klaproth lo scoprì simultaneamente e indipendentemente in alcuni campioni di tantalio in Germania. Carl Gustaf Mosander, che ha lavorato a stretto contatto con Berzelius, ha preparato il cerio metallico nel 1825.

พราซีโอดิเมียมถูกระบุครั้งแรกในปี 1885 ที่เวียนนา โดยนักเคมีชาวออสเตรียคาร์ล เอาเออร์ ฟอน เวลสบาค มันถูกค้นพบในดิดิเมียม ซึ่งเป็นสารที่คาร์ล กุสตาฟ โมซานเดอร์กล่าวไว้อย่างไม่ถูกต้องว่าเป็นธาตุใหม่ในปี 1841 พราซีโอดิเมียมโลหะบริสุทธิ์ถูกผลิตครั้งแรกในปี 1931

Il praseodimio fu identificato per la prima volta nel 1885, a Vienna, dal chimico austriaco Carl Auer von Welsbach. Fu scoperto nel didimio, una sostanza erroneamente definita da Carl Gustav Mosander un nuovo elemento nel 1841. Il praseodimio metallico puro fu prodotto per la prima volta nel 1931.

นีโอดิเมียมถูกระบุครั้งแรกในปี 1885 ที่เวียนนา โดยนักเคมีชาวออสเตรียคาร์ล เอาเออร์ ฟอน เวลสบาค มันถูกค้นพบในดิดิเมียม ซึ่งเป็นสารที่คาร์ล กุสตาฟ โมซานเดอร์กล่าวไว้อย่างไม่ถูกต้องว่าเป็นธาตุใหม่ในปี 1841 นีโอดิเมียมโลหะบริสุทธิ์ถูกแยกในปี 1925

Il neodimio fu identificato per la prima volta nel 1885, a Vienna, dal chimico austriaco Carl Auer von Welsbach. Fu scoperto nel didimio, una sostanza erroneamente definita da Carl Gustav Mosander un nuovo elemento nel 1841. Il metallo puro al neodimio fu isolato nel 1925.

การมีอยู่ของธาตุระหว่างนีโอดิเมียมและซามาเรียมถูกทำนายครั้งแรกโดยนักเคมีชาวเช็กโบฮุสลาฟ เบราเนอร์ในปี 1902 โพรมีเทียมถูกผลิตและระบุลักษณะครั้งแรกที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติโอ๊คริดจ์ในปี 1945 โดยเจคอบ เอ. มารินสกี, ลอว์เรนซ์ อี. เกลนเดนิน และชาร์ลส์ ดี. คอรีเอลล์ มันถูกผลิตโดยการแยกและวิเคราะห์ผลิตภัณฑ์การแตกตัวของเชื้อเพลิงยูเรเนียมที่ถูกฉายรังสีในเครื่องปฏิกรณ์แกรไฟต์

L'esistenza di un elemento tra neodimio e samario fu predetta per la prima volta dal chimico ceco Bohuslav Brauner nel 1902. Il promezio fu prodotto e caratterizzato per la prima volta all'Oak Ridge National Laboratory nel 1945 da Jacob A. Marinsky, Lawrence E. Glendenin e Charles D. Coryell. È stato prodotto dalla separazione e analisi dei prodotti di fissione del combustibile di uranio irraggiato in un reattore di grafite.

ในปี 1853 ฌอง ชาร์ลส์ กาลิสซาร์ด เดอ มาริญัก ค้นพบซามาเรียมเมื่อเขาพบเส้นในสเปกตรัมของแร่ พอล เอมีล เลอค็อก เดอ บัวโบดรอง แยกเกลือซามาเรียมในปารีสในปี 1879 จากแร่ซามาร์สไกต์และระบุธาตุใหม่ในนั้นผ่านเส้นการดูดกลืนแสงที่คมชัด ธาตุบริสุทธิ์ถูกผลิตในปี 1901 โดยเออแฌน-อานาโตล เดอมาร์เซย์

Nel 1853, Jean Charles Galissard de Marignac scoprì il samario quando trovò linee negli spettri minerali. Paul Émile Lecoq de Boisbaudran isolò un sale di samario a Parigi nel 1879 dal minerale samarskite e identificò un nuovo elemento in esso tramite linee di assorbimento ottico taglienti. L'elemento puro è stato prodotto solo nel 1901 da Eugène-Anatole Demarçay.

ยูโรเพียมถูกพบครั้งแรกโดยพอล เอมีล เลอค็อก เดอ บัวโบดรองในปี 1890 ในปี 1896 นักเคมีชาวฝรั่งเศสเออแฌน-อานาโตล เดอมาร์เซย์ ระบุเส้นสเปกโทรสโกปีใน 'ซามาเรียม' ที่เกิดจากยูโรเพียม เขาแยกยูโรเพียมสำเร็จในปี 1901 โดยใช้การตกผลึกซ้ำๆ ของซามาเรียมแมกนีเซียมไนเตรต

L'europio fu scoperto per la prima volta da Paul Émile Lecoq de Boisbaudran nel 1890. Nel 1896, il chimico francese Eugène-Antole Demarçay identificò le righe spettroscopiche in samario causate dall'europio. Isolò con successo l'europio nel 1901 usando ripetute cristallizzazioni di nitrato di magnesio samario.

แกโดลิเนียมถูกตรวจพบครั้งแรกด้วยสเปกโทรสโกปีในปี 1880 โดยนักเคมีชาวสวิสฌอง ชาร์ลส์ กาลิสซาร์ด เดอ มาริญัก ผู้ซึ่งแยกออกไซด์ของมัน เขาสังเกตเห็นเส้นสเปกโทรสโกปีที่เกิดจากแกโดลิเนียมในตัวอย่างของแกโดลิไนต์และในแร่เซอไรต์แยกต่างหาก โลหะนี้ถูกแยกโดยพอล เอมีล เลอค็อก เดอ บัวโบดรองในปี 1886

Il gadolinio fu rilevato per la prima volta spettroscopicamente nel 1880 dal chimico svizzero Jean Charles Galissard de Marignac che ne separò l'ossido. Ha osservato righe spettroscopiche dovute al gadolinio in campioni di gadolinite e nel minerale separato cerite. Il metallo è stato isolato da Paul Emile Lecoq de Boisbaudran nel 1886.

เทอร์เบียมถูกค้นพบในปี 1843 โดยนักเคมีชาวสวีเดนคาร์ล กุสตาฟ โมซานเดอร์ ผู้ซึ่งตรวจพบมันเป็นสิ่งเจือปนในอิตเทรีย โดยใช้แอมโมเนียมไฮดรอกไซด์ เขาตกตะกอนส่วนที่มีความเป็นเบสต่างกันจากอิตเทรีย ในส่วนเหล่านี้ เขาพบว่าส่วนที่ไม่มีสีในสารละลาย แต่ให้ออกไซด์ที่มีสีน้ำตาลอ่อนคือเทอร์เบียม

Il terbio fu scoperto nel 1843 dal chimico svedese Carl Gustaf Mosander, che lo rilevò come un'impurità nell'ittria. Usando l'idrossido di ammonio ha precipitato frazioni di diversa basicità dall'ittrio. In queste frazioni scoprì che la frazione che era essenzialmente incolore in soluzione, ma che dava un ossido sfumato di marrone era il terbio.

นักเคมีชาวฝรั่งเศสพอล เอมีล เลอค็อก เดอ บัวโบดรอง ขณะที่ทำงานกับโฮลเมียมออกไซด์ ได้แยกดิสโพรเซียมออกไซด์จากมันในปารีสในปี 1886 กระบวนการของเขาในการแยกดิสโพรเซียมเกี่ยวข้องกับการละลายดิสโพรเซียมออกไซด์ในกรด จากนั้นเติมแอมโมเนียเพื่อตกตะกอนไฮดรอกไซด์ มันไม่ได้ถูกแยกในรูปบริสุทธิ์จนกระทั่งมีการพัฒนาเทคนิคการแลกเปลี่ยนไอออนในทศวรรษ 1950

Il chimico francese Paul Émile Lecoq de Boisbaudran, mentre lavorava con l'ossido di olmio, separò l'ossido di disprosio da esso a Parigi nel 1886. La sua procedura per isolare il disprosio prevedeva la dissoluzione dell'ossido di disprosio in acido, quindi l'aggiunta di ammoniaca per far precipitare l'idrossido. Non è stato isolato in forma pura fino allo sviluppo delle tecniche di scambio ionico negli anni '50.

โฮลเมียมถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวสวิสมาร์ก เดอลาฟงแตน และฌาคส์-หลุยส์ โซเรต์ในปี 1878 พวกเขาสังเกตเห็นแถบการดูดกลืนสเปกโทรกราฟที่ผิดปกติของธาตุที่ยังไม่รู้จักในขณะนั้น ต่อมาในปี 1878 แพร์ เทโอดอร์ เคลฟ ค้นพบธาตุนี้อย่างอิสระขณะที่เขาทำงานกับเออร์เบียเอิร์ธ

L'olmio fu scoperto dai chimici svizzeri Marc Delafontaine e Jacques-Louis Soret nel 1878. Notarono le bande di assorbimento spettrografiche aberranti dell'elemento allora sconosciuto. Più tardi, nel 1878, Per Teodor Cleve scoprì autonomamente l'elemento mentre stava lavorando sulla terra di Erbia.

เออร์เบียมถูกค้นพบในปี 1843 โดยนักเคมีชาวสวีเดนคาร์ล กุสตาฟ โมซานเดอร์ ผู้ซึ่งตรวจพบมันเป็นสิ่งเจือปนในอิตเทรีย โดยใช้แอมโมเนียมไฮดรอกไซด์ เขาตกตะกอนส่วนที่มีความเป็นเบสต่างกันจากอิตเทรีย ในส่วนเหล่านี้ เขาพบว่าส่วนที่มีสีชมพูคือเออร์เบียม

L'erbio fu scoperto nel 1843 dal chimico svedese Carl Gustaf Mosander, che lo rilevò come un'impurità nell'ittria. Usando l'idrossido di ammonio ha precipitato frazioni di diversa basicità dall'ittrio. In queste frazioni scoprì che la frazione che conteneva il colore rosa era l'erbio.

ทูเลียมถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวสวีเดนแพร์ เทโอดอร์ เคลฟ ในปี 1879 โดยการมองหาสิ่งเจือปนในออกไซด์ของธาตุหายากอื่นๆ นักวิจัยคนแรกที่ได้ทูเลียมที่เกือบบริสุทธิ์คือชาร์ลส์ เจมส์ ชาวอังกฤษพลัดถิ่นที่ทำงานในระดับใหญ่ที่วิทยาลัยนิวแฮมป์เชียร์ในเมืองเดอร์แฮม ทูเลียมออกไซด์บริสุทธิ์สูงถูกวางจำหน่ายเชิงพาณิชย์ครั้งแรกในช่วงปลายทศวรรษ 1950

Il tulio fu scoperto dal chimico svedese Per Teodor Cleve nel 1879 alla ricerca di impurità negli ossidi di altri elementi delle terre rare. Il primo ricercatore ad ottenere tulio quasi puro fu Charles James, un espatriato britannico che lavorava su larga scala al New Hampshire College di Durham. L'ossido di tulio di elevata purezza è stato offerto per la prima volta in commercio alla fine degli anni '50.

อิตเทอร์เบียมถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวสวิสฌอง ชาร์ลส์ กาลิสซาร์ด เดอ มาริญัก ในปี 1878 ในปี 1907 ที่ปารีส จอร์จ เออร์แบ็ง แยกอิตเทอร์เบียเป็นสองส่วนประกอบ โลหะอิตเทอร์เบียมถูกผลิตครั้งแรกในปี 1937 โดยเคลมม์และบอนเนอร์ โดยการให้ความร้อนแก่อิตเทอร์เบียมคลอไรด์และโพแทสเซียมร่วมกัน ตัวอย่างโลหะที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ถูกได้มาในปี 1953 เท่านั้น

L'itterbio fu scoperto dal chimico svizzero Jean Charles Galissard de Marignac nell'anno 1878. Nel 1907, a Parigi, George Urbain separò l'itterbia in due costituenti. Il metallo di itterbio è stato prodotto per la prima volta nel 1937 da Klemm e Bonner riscaldando insieme cloruro di itterbio e potassio. Un campione relativamente puro del metallo è stato ottenuto solo nel 1953.

นักเคมีชาวฝรั่งเศสจอร์จ เออร์แบ็ง แยกลูทีเชียมจากอิตเทอร์เบียสำเร็จในปี 1907 ที่ปารีส นักวิทยาศาสตร์ชาวออสเตรียคาร์ล เอาเออร์ ฟอน เวลสบาค และนักเคมีชาวอเมริกันชาร์ลส์ เจมส์ ก็ประสบความสำเร็จในการแยกลูทีเชียมอย่างอิสระในปีเดียวกัน โลหะลูทีเชียมบริสุทธิ์ถูกผลิตครั้งแรกในปี 1953

Il chimico francese Georges Urbain separò con successo il lutezio dall'itterbia nel 1907 a Parigi. Lo scienziato austriaco Carl Auer von Welsbach e il chimico americano Charles James riuscirono anche a isolare il lutezio in modo indipendente nello stesso anno. Il lutezio puro è stato prodotto per la prima volta nel 1953.

ในปี 1911 จอร์จ เออร์แบ็ง อ้างว่าได้พบธาตุนี้ในกากธาตุหายาก ซึ่งภายหลังพบว่าเป็นสารผสมของแลนทาไนด์ที่ค้นพบแล้ว เดิร์ก คอสเตอร์ และจอร์จ เดอ เฮเวซี พบมันโดยการวิเคราะห์สเปกโทรสโกปีรังสีเอกซ์ในเซอร์คอนจากนอร์เวย์ในปี 1922 แอนตัน เอดูอาร์ด ฟาน อาร์เคล และยาน เฮนดริก เดอ บัวร์ เป็นคนแรกที่เตรียมฮาฟเนียมโลหะโดยการผ่านไอฮาฟเนียมเตตระไอโอไดด์ผ่านไส้หลอดทังสเตนที่ร้อนในปี 1924

Nel 1911, Georges Urbain affermò di aver trovato l'elemento in residui di terre rare che in seguito si dimostrò essere una miscela di lantanidi già scoperti. Dirk Coster e George de Hevesy lo trovarono mediante analisi spettroscopica a raggi X in zircone norvegese nel 1922. Anton Eduard van Arkel e Jan Hendrik de Boer furono i primi a preparare afnio metallico facendo passare il vapore di tetraioduro di afnio su un filamento di tungsteno riscaldato nel 1924.

แทนทาลัมถูกค้นพบในสวีเดนในปี 1802 โดยแอนเดอร์ส เอเคเบิร์ก ในแร่แทนทาไลต์จากฟินแลนด์และอิตโทรแทนทาไลต์จากสวีเดน น่าเสียดายที่วิลเลียม ไฮด์ วอลลาสตัน อ้างว่าธาตุใหม่ของเอเคเบิร์กจริงๆ แล้วคือไนโอเบียม ซึ่งถูกค้นพบในปี 1802 เช่นกัน ในปี 1846 นักเคมีชาวเยอรมันไฮน์ริช โรส พิสูจน์จนปราศจากข้อสงสัยว่าแทนทาลัมและไนโอเบียมเป็นธาตุที่แตกต่างกัน

Il tantalio fu scoperto in Svezia nel 1802 da Anders Ekeberg nei minerali tantalite dalla Finlandia e ittrotantalite dalla Svezia. Sfortunatamente, William Hyde Wollaston affermò che il nuovo elemento di Ekeberg era in realtà il niobio, che era stato scoperto anche nel 1802. Nel 1846, il chimico tedesco Heinrich Rose finalmente dimostrò senza dubbio che il tantalio e il niobio erano elementi diversi.

ทอร์เบิร์น เบิร์กมัน ได้ออกไซด์ของธาตุใหม่จากเชีไลต์ในปี 1781 ในปี 1783 โฮเซ่และเฟาสโต เอลูยาร์ พบกรดที่ทำจากวุลฟราไมต์ซึ่งเหมือนกับกรดทังสติก ต่อมาในปีเดียวกัน ในสเปน สองพี่น้องประสบความสำเร็จในการแยกทังสเตนโดยการรีดิวซ์กรดนี้ด้วยถ่าน และพวกเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ค้นพบธาตุนี้

Torbern Bergman ottenne dalla scheelite un ossido di un nuovo elemento nel 1781. Nel 1783, José e Fausto Elhuyar trovarono un acido a base di wolframite identico all'acido tungstico. Nello stesso anno, in Spagna, i fratelli riuscirono a isolare il tungsteno mediante riduzione di questo acido con il carbone, e viene loro attribuito il merito della scoperta dell'elemento.

ในปี 1908 นักเคมีชาวญี่ปุ่นมาซาทากะ โอกาวะ ประกาศว่าเขาค้นพบธาตุลำดับที่ 43 อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์ภายหลังบ่งชี้ถึงการมีอยู่ของรีเนียม (ธาตุลำดับที่ 75) ไม่ใช่ธาตุลำดับที่ 43 ในปี 1922 วอลเตอร์ นอดแดค, อิดา อีวา ทาเค และออตโต เบิร์ก ประกาศการแยกมันจากแกโดลิไนต์และตั้งชื่อปัจจุบันให้มัน

Nel 1908, il chimico giapponese Masataka Ogawa annunciò di aver scoperto il 43 ° elemento. Tuttavia, analisi successive indicarono la presenza di renio (elemento 75), non elemento 43. Nel 1922, Walter Noddack, Ida Eva Tacke e Otto Berg annunciarono la sua separazione dalla gadolinite e le diedero il nome attuale.

ออสเมียมถูกค้นพบในปี 1803 โดยนักเคมีชาวอังกฤษสมิธสัน เทนแนนต์ในลอนดอน นักเคมีที่ศึกษาแพลทินัมละลายมันในกรดราชาเพื่อสร้างเกลือที่ละลายได้และสังเกตเห็นกากสีเข้มที่ไม่ละลายจำนวนเล็กน้อย สมิธสัน เทนแนนต์ วิเคราะห์กากที่ไม่ละลายและสรุปว่ามันต้องมีโลหะใหม่

L'osmio fu scoperto nel 1803 dal chimico inglese Smithson Tennant a Londra. I chimici che hanno studiato il platino lo hanno sciolto in acqua regia per creare sali solubili e hanno osservato una piccola quantità di un residuo scuro e insolubile. Smithson Tennant ha analizzato il residuo insolubile e ha concluso che doveva contenere un nuovo metallo.

อิริเดียมถูกค้นพบในปี 1803 โดยนักเคมีชาวอังกฤษสมิธสัน เทนแนนต์ในลอนดอน นักเคมีที่ศึกษาแพลทินัมละลายมันในกรดราชาเพื่อสร้างเกลือที่ละลายได้และสังเกตเห็นกากสีเข้มที่ไม่ละลายจำนวนเล็กน้อย สมิธสัน เทนแนนต์ วิเคราะห์กากที่ไม่ละลายและสรุปว่ามันต้องมีโลหะใหม่

L'iridio fu scoperto nel 1803 dal chimico inglese Smithson Tennant a Londra. I chimici che hanno studiato il platino lo hanno sciolto in acqua regia per creare sali solubili e hanno osservato una piccola quantità di un residuo scuro e insolubile. Smithson Tennant ha analizzato il residuo insolubile e ha concluso che doveva contenere un nuovo metallo.

แพลทินัมถูกใช้ครั้งแรกโดยชาวพื้นเมืองอเมริกาใต้ก่อนยุคโคลัมบัสเพื่อผลิตสิ่งประดิษฐ์ แอนโทนิโอ เดอ อูลโลอา ตีพิมพ์สิ่งที่เขาค้นพบเกี่ยวกับแพลทินัมในปี 1748 แต่เซอร์ชาร์ลส์ วูด ก็ศึกษาโลหะนี้ในปี 1741 การอ้างอิงถึงมันครั้งแรกว่าเป็นโลหะใหม่ถูกทำโดยวิลเลียม บราวน์ริกก์ในปี 1750

Il platino è stato usato per la prima volta dai nativi sudamericani precolombiani per produrre artefatti. Antonio de Ulloa pubblicò le sue scoperte sul platino nel 1748, ma anche Sir Charles Wood indagò sul metallo nel 1741. Il primo riferimento ad esso come nuovo metallo fu fatto da William Brownrigg nel 1750.

ทองเป็นที่รู้จักตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์และเป็นโลหะแรกที่มนุษย์ใช้ สิ่งประดิษฐ์ทองที่มีอายุ 5000 ปีถูกพบในสุสานอียิปต์ ทองที่มีความบริสุทธิ์ 98% ถูกพบในนาฮัล คูนาห์ในอาณาจักรโบราณของอิสราเอล มีอายุประมาณ 6000 ปี

L'oro è noto sin dalla preistoria ed è stato il primo metallo utilizzato dagli esseri umani. Manufatti d'oro datati a 5000 anni fa sono stati trovati nelle tombe egizie. L'oro del 98% di purezza è stato trovato a Nahal Qunah nell'antico regno di Israele, risalente a circa 6000 anni fa.

ปรอทเป็นที่รู้จักของชาวจีนและอินเดียโบราณและถูกพบในสุสานอียิปต์ที่ย้อนกลับไปประมาณ 1500 ปีก่อนคริสตกาล นักเล่นแร่แปรธาตุคิดว่าปรอทเป็นสสารแรกที่โลหะทั้งหมดถูกสร้างขึ้นมา พวกเขาเชื่อว่าโลหะต่างๆ สามารถผลิตได้โดยการเปลี่ยนแปลงคุณภาพและปริมาณของกำมะถันที่อยู่ภายในปรอท

Il mercurio era noto agli antichi cinesi e indiani ed è stato trovato in tombe egizie risalenti al 1500 a.C. circa. Gli alchimisti pensavano al mercurio come alla Prima Materia da cui si formavano tutti i metalli. Credevano che diversi metalli potessero essere prodotti variando la qualità e la quantità di zolfo contenuto nel mercurio.

แทลเลียมถูกค้นพบด้วยวิธีสเปกโตรสโคปีโดยเซอร์วิลเลียม ครูกส์ในปี 1861 ที่กรุงลอนดอน ในปี 1862 โคลด-ออกุสต์ ลามี ใช้สเปกโตรมิเตอร์เพื่อหาองค์ประกอบของสารที่มีซีลีเนียมซึ่งตกตะกอนระหว่างการผลิตกรดซัลฟิวริกจากไพไรต์ เขาสังเกตเห็นเส้นสีเขียวใหม่ในสเปกตรัมและสรุปว่ามีธาตุใหม่อยู่

Il tallio fu scoperto spettroscopicamente da Sir William Crookes nel 1861, a Londra. Nel 1862, Claude-Auguste Lamy usò uno spettrometro per determinare la composizione di una sostanza contenente selenio che era stata depositata durante la produzione di acido solforico dalla pirite. Ha notato la nuova linea verde negli spettri e ha concluso che era presente un nuovo elemento.

มีการค้นพบลูกปัดตะกั่วที่มีอายุย้อนไปถึง 6400 ปีก่อนคริสตกาลที่ชาทัลฮือยุกในตุรกีปัจจุบัน ชาวโรมันยังใช้ตะกั่วในรูปแบบหลอมเหลวเพื่อยึดหมุดเหล็กที่ยึดก้อนหินปูนขนาดใหญ่เข้าด้วยกันในอาคารอนุสรณ์บางแห่ง ในวิชาเล่นแร่แปรธาตุ ตะกั่วถูกคิดว่าเป็นโลหะที่เก่าแก่ที่สุดและถูกเชื่อมโยงกับดาวเสาร์

Perle di piombo metalliche risalenti al 6400 a.C. sono state trovate a Çatalhöyük nella Turchia moderna. I romani usavano anche il piombo in forma fusa per fissare i perni di ferro che tenevano insieme grandi blocchi di pietra calcarea in alcuni edifici monumentali. In alchimia, si pensava che il piombo fosse il metallo più antico ed era associato al pianeta Saturno.

Periodic Table invites you to become a translator to help them translate their Element Details project.

Sign up for free or login to start contributing.