Prende il nome da Alfred Nobel, chimico svedese il quale scoprì la dinamite e fondò il premio Nobel

ตั้งชื่อตาม อัลเฟรด โนเบล (Alfred Nobel) นักเคมีชาวสวีเดน ผู้คิดค้นระเบิดไดนาไมต์ และผู้ก่อตั้งรางวัลโนเบล

Il nome deriva da Rutherford, così denominato in onore del fisico neozelandese Ernest Rutherford

ตั้งชื่อตาม เออร์เนส รัทเทอร์ฟอร์ด (Ernest Rutherford) นักฟิสิกส์และนักเคมีชาวนิวซีแลนด์

Il nome è un omaggio al fisico sovietico Georgy Flyorov, fondatore del Laboratorio di Reazioni Nucleari Flerov

ตั้งชื่อตามผู้ก่อตั้งห้องปฏิบัติการปฏิกิริยานิวเคลียร์ Flerov นักฟิสิกส์ชาวโซเวียต Georgy Flyorov

Henry Cavendish fu il primo a distinguere l'idrogeno dagli altri gas nel 1766 quando lo preparò facendo reagire acido cloridrico con zinco. Nel 1670, lo scienziato inglese Robert Boyle osservò la sua produzione facendo reagire acidi forti con metalli. Lo scienziato francese Antoine Lavoisier chiamò in seguito l'elemento idrogeno nel 1783.

เฮนรี คาเวนดิช (Henry Cavendish) ได้ค้นพบแก๊สไฮโดรเจนเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ.1766 ขณะที่กำลังเตรียมปฏิกิริยาระหว่างกรดไฮโดรคลลอริกกับโลหะสังกะสี ในปี ค.ศ.1670 โรเบิร์ต บอยล์ (Robert Boyle) นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษได้ศึกษาการเกิดแก๊สไฮโดรเจนจากปฏิกิริยาระหว่างกรดแก่กับโลหะ ในปี ค.ศ.1783 อองตวน ลาวัวซีเอ (Antoine Lavoisier) นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศษได้ตั้งชื่อให้แก๊สชนิดนี้ว่า ไฮโดรเจน (Hydrogen : H)

L'astronomo francese Jules Janssen ottenne la prima evidenza sperimentale dell'esistenza dell'Elio durante l'eclissi solare del 1868. Norman Lockyer ed Edward Frankland suggerirono il nome Elio per il nuovo elemento. Nel 1895, Sir William Ramsay osservò la presenza di Elio nella cleveite, un minerale di Uranio. La presenza di Elio nella cleveite fu scoperta indipendentemente anche da Teodor Cleve e Abraham Langlet.

นักดาราศาสตร์ชาวฝรั่งเศส จูลส์ จานส์เซน ได้พบหลักฐานแรกของฮีเลียมระหว่างการเกิดสุริยุปราคาในปี 1868 นอร์แมน ล็อคเยอร์ และเอ็ดเวิร์ด แฟรงค์แลนด์ ได้เสนอชื่อฮีเลียมสำหรับธาตุใหม่นี้ ในปี 1895 เซอร์วิลเลียม แรมเซย์ ได้ค้นพบฮีเลียมในแร่ยูเรเนียมชนิดคลีไวต์ มันถูกค้นพบในแร่คลีไวต์อย่างอิสระโดย แพร์ ทีโอดอร์ คลีฟ และอับราฮัม แลงเล็ต

Il Litio fu scoperto da Johann Arfvedson nel 1817 mentre stava analizzando minerali provenienti dall'isola di Uto, Svezia. Il metallo puro fu isolato l'anno seguente sia dal chimico svedese William Thomas Brande, sia dal chimico inglese Sir Humphry Davy lavorando indipendentemente. Nel 1855, maggiori quantità di Litio furono prodotte tramite l'elettrolisi del Cloruro di Litio da Robert Bunsen e Augustus Matthienssen.

โยฮัน อาร์ฟเวดสัน ค้นพบลิเธียมในปี 1817 ขณะที่เขากำลังวิเคราะห์แร่ธาตุจากเกาะอูโตในสวีเดน โลหะบริสุทธิ์ถูกแยกในปีถัดมาโดยนักเคมีชาวสวีเดน วิลเลียม โทมัส แบรนด์ และนักเคมีชาวอังกฤษ เซอร์ฮัมฟรี เดวี่ ซึ่งทำงานอย่างอิสระ ในปี 1855 ลิเธียมจำนวนมากถูกผลิตผ่านการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของลิเธียมคลอไรด์โดย โรเบิร์ต บุนเซน และออกุสตุส แมทธีเซน

Nel 1798 Louis-Nicolas Vauquelin scoprì il Berillio in forma ossidata nel berillo e negli smeraldi. Friedrich Wöhler ed Antoine Bussy indipendentemente isolarono il Berillio nel 1828 per reazione chimica del Potassio metallico con il Cloruro di Berillio. Il primo successo per la produzione industriale del Berillio fu ottenuto nel 1932 da Alfred Stock e Hans Goldschmidt.

หลุยส์-นิโคลัส โวเกอแลง ค้นพบเบริลเลียมในรูปออกไซด์ทั้งในแร่เบริลและมรกตในปี 1798 ฟรีดริช เวอห์เลอร์ และอองตวน บุสซี แยกเบริลเลียมได้อย่างอิสระในปี 1828 โดยปฏิกิริยาเคมีของโพแทสเซียมโลหะกับเบริลเลียมคลอไรด์ กระบวนการผลิตเบริลเลียมเชิงพาณิชย์ที่ประสบความสำเร็จครั้งแรกถูกพัฒนาในปี 1932 โดยอัลเฟรด สต็อก และฮันส์ โกลด์ชมิดท์

I suoi composti erano noti da migliaia di anni, ma il Boro fu riconosciuto come un elemento solo dopo essere stato isolato nel 1808 da Sir Humphry Davy e da Joseph Louis Gay-Lussac e Louis Jacques Thénard. Jöns Jakob Berzelius identificò il Boro nel 1824.

สารประกอบของโบรอนเป็นที่รู้จักมานานหลายพันปี แต่ธาตุนี้ไม่ได้ถูกค้นพบจนกระทั่งปี 1808 โดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ และโดยเกย์-ลูสซัค และเทนาร์ด โบรอนไม่ได้ถูกยอมรับว่าเป็นธาตุจนกระทั่งมันถูกแยกในปี 1808 โดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ และโดยโจเซฟ หลุยส์ เกย์-ลูสซัค และหลุยส์ ฌาค เทนาร์ด เยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส ระบุว่าโบรอนเป็นธาตุในปี 1824

Il Carbonio fu scoperto nella preistoria ed era già noto alle prime civilizzazioni umane nelle sue forme di fuliggine e carbone. Nel 1772, Antoine Lavoisier dimostrò che i diamanti erano una forma di Carbonio quando bruciò campioni di carbone e diamanti osservando la mancata produzione di acqua in entrambi i casi. Nel 1779, Carl Wilhelm Scheele dimostrò che la grafite bruciava formando anidride carbonica e perciò anch'essa doveva essere una forma di Carbonio.

คาร์บอนถูกค้นพบในยุคก่อนประวัติศาสตร์และเป็นที่รู้จักในรูปของเขม่าและถ่านไม้ในอารยธรรมมนุษย์ยุคแรกๆ ในปี 1772 อองตวน ลาวัวซิเอร์ แสดงให้เห็นว่าเพชรเป็นรูปแบบหนึ่งของคาร์บอน เมื่อเขาเผาตัวอย่างถ่านไม้และเพชรและพบว่าทั้งสองไม่ได้ผลิตน้ำแต่อย่างใด ในปี 1779 คาร์ล วิลเฮล์ม เชีเลอ แสดงให้เห็นว่าแกรไฟต์เผาไหม้กลายเป็นคาร์บอนไดออกไซด์และดังนั้นจึงต้องเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของคาร์บอน

Si ritiene che l'Azoto sia stato scoperto dal fisico scozzese Daniel Rutherford nel 1772, il quale gli diede il nome di aria nociva o aria ferma. L'elemento era stato studiato in quegli anni anche da Carl Wilhelm Scheele, Henry Cavendish e Joseph Priestley. Nel 1790 il chimico francese Jean-Antoine-Claude Chaptal gli diede il nome di Azoto.

ไนโตรเจนถือว่าถูกค้นพบโดยแพทย์ชาวสกอตแลนด์ แดเนียล รัทเธอร์ฟอร์ด ในปี 1772 ซึ่งเขาเรียกมันว่าอากาศที่เป็นพิษหรืออากาศคงที่ มันยังถูกศึกษาในเวลาเดียวกันโดย คาร์ล วิลเฮล์ม เชีเลอ, เฮนรี คาเวนดิช และโจเซฟ พริสต์ลีย์ ในปี 1790 นักเคมีชาวฝรั่งเศส ฌอง-อองตวน-โคลด ชาปตาล ตั้งชื่อธาตุนี้ว่าไนโตรเจน

Nel 1771 Carl Wilhelm Scheele ottenne Ossigeno scaldando l'Ossido di Mercurio con nitrati, ma pubblicò i risultati della ricerca solo nel 1777. Joseph Priestley ottenne Ossigeno nel 1774. Il nome Ossigeno fu coniato nel 1777 da Antoine Lavoisier, i cui esperimenti su tale elemento aiutarono a discreditare le allora popolari teorie sul flogisto nei processi di combustione e corrosione.

คาร์ล วิลเฮล์ม เชีเลอ ได้ออกซิเจนโดยการให้ความร้อนกับปรอทออกไซด์และไนเตรตในปี 1771 แต่ไม่ได้ตีพิมพ์ผลงานจนถึงปี 1777 โจเซฟ พริสต์ลีย์ ก็เตรียมอากาศใหม่นี้ได้ภายในปี 1774 ชื่อออกซิเจนถูกตั้งขึ้นในปี 1777 โดยอองตวน ลาวัวซิเอร์ ซึ่งการทดลองของเขากับออกซิเจนช่วยลบล้างทฤษฎีฟลอจิสตันเกี่ยวกับการเผาไหม้และการกัดกร่อนที่เป็นที่นิยมในขณะนั้น

Nel 1529 Georigius Agricola descrisse l'uso della fluorite come un flusso. Nel 1670 Heinrich Schwandhard scoprì che il vetro rimaneva inciso se esposto a fluorite trattata con acido. Nel 1810, lo scienziato francese Andre-Marie Ampere ipotizzo che l'acido fluoridrico era un composto di Idrogeno e un nuovo elemento. Il Fluoro venne infine isolato nel 1886 da Henri Moissan.

ในปี 1529 จอร์จิอุส อกริโคลา อธิบายการใช้ฟลูออร์สปาร์เป็นฟลักซ์ ในปี 1670 ไฮน์ริช ชวานด์ฮาร์ด พบว่าแก้วถูกกัดกร่อนเมื่อสัมผัสกับฟลูออร์สปาร์ที่ผ่านการจัดการด้วยกรด ในปี 1810 นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส อองเดร-มารี อำแปร์ เสนอว่ากรดฟลูออริกเป็นสารประกอบของไฮโดรเจนกับธาตุใหม่ ธาตุนี้ถูกแยกได้ในที่สุดในปี 1886 โดยอองรี มัวซาน

Il neon fu scoperto nel 1898 a Londra dai chimici britannici Sir William Ramsay e Morrison W. Travers. Ramsay isolò l'elemento raffreddando un campione di aria fino al raggiungimento dello stato liquido, quindi procedette con il riscaldamento del campione separando i gas man mano che evaporavano. A partire dal 1902 l'azienda di George Claude, Air Liquide, produsse quantità industriali di Neon come un sottoprodotto del processo di liquefazione dell'aria.

นีออนถูกค้นพบในปี 1898 โดยนักเคมีชาวอังกฤษ เซอร์วิลเลียม แรมเซย์ และมอร์ริส ดับเบิลยู. ทราเวอร์ส ในลอนดอน มันถูกค้นพบเมื่อแรมเซย์ทำให้ตัวอย่างอากาศเย็นจนกลายเป็นของเหลว จากนั้นให้ความร้อนของเหลวและดักจับก๊าซขณะที่มันเดือด หลังปี 1902 บริษัทของจอร์จ โคลด แอร์ ลิควิด ได้ผลิตนีออนในปริมาณอุตสาหกรรมในฐานะผลพลอยได้จากธุรกิจการทำอากาศให้เป็นของเหลวของเขา

L'abbreviazione chimica del Sodio fu pubblicata per la prima volta da Jöns Jakob Berzelius nel suo sistema dei simboli atomici. Deriva da una contrazione del nome latino natrium, il quale proveniva dall'egiziano natron, un minerale composto principalmente da un sale idrato di Carbonato di Sodio. Nel 1807, Sir Humphry Davy isolò per primo il Sodio tramite elettrolisi di Idrossido di Sodio essiccato dopo averlo leggermente inumidito.

สัญลักษณ์ทางเคมีสำหรับโซเดียมถูกตีพิมพ์ครั้งแรกโดยเยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส ในระบบสัญลักษณ์อะตอมของเขา มันเป็นคำย่อของชื่อละตินใหม่ของธาตุ natrium ซึ่งอ้างอิงถึง natron ของอียิปต์ เกลือแร่ธรรมชาติที่ประกอบด้วยโซเดียมคาร์บอเนตไฮเดรตเป็นหลัก ในปี 1807 เซอร์ฮัมฟรี เดวี่ แยกโซเดียมได้เป็นครั้งแรกโดยการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของโซเดียมไฮดรอกไซด์แห้งที่ถูกทำให้ชื้นเล็กน้อย

Il chimico scozzese Joseph Black identificò il Magnesio come un elemento nel 1755. Il Magnesio fu isolato a Londra nel 1808 da Sir Humphry Davy. Egli sottopose a elettrolisi una miscela di magnesia e Ossido di Mercurio. Antoine Bussy lo preparò in forma coerente nel 1831.

นักเคมีชาวสกอตแลนด์ โจเซฟ แบล็ก จำแนกแมกนีเซียมว่าเป็นธาตุในปี 1755 แมกนีเซียมถูกแยกได้เป็นครั้งแรกโดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ ในปี 1808 ในลอนดอน เขาใช้การแยกสลายด้วยไฟฟ้ากับส่วนผสมของแมกนีเซียและปรอทออกไซด์ อองตวน บุสซี เตรียมมันในรูปแบบที่เชื่อมต่อกันในปี 1831

Nel 1761, Guyton de Morveau propose il nome Alluminio per la base dell'allume e Antoine Lavoisier, nel 1787, ritenne che tale composto dovesse essere l'ossido di un metallo ancora non identificato. Sir Humphry Davy identifico l'esistenza di una base metallica nell'allume nel 1808. Jöns Jakob Berzelius per primo isolò l'Alluminio metallico nel 1825 in una forma impura. L'isolamento del metallo è generalmente riconosciuto a Friedrich Wöhler nel 1827.

ในปี 1761 กีตง เดอ มอร์โว เสนอชื่ออะลูมีนสำหรับเบสในสารส้ม และอองตวน ลาวัวซิเอร์ ในปี 1787 คิดว่านี่เป็นออกไซด์ของโลหะที่ยังไม่ถูกค้นพบ เซอร์ฮัมฟรี เดวี่ ระบุการมีอยู่ของฐานโลหะของสารส้มในปี 1808 ฮันส์ คริสเตียน เออร์สเตด เป็นคนแรกที่แยกอะลูมิเนียมโลหะในปี 1825 ในรูปแบบที่ไม่บริสุทธิ์ ฟรีดริช เวอห์เลอร์ โดยทั่วไปได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้แยกโลหะนี้ในปี 1827

Nel 1800, Sir Humphry Davy ritenne la silice un composto e non un elemento. Nel 1811, Gay Lussac e Louis Jacques Thénard probabilmente prepararono una forma impura del Silicio amorfo riscaldando Potassio e Tetrafluoruro di Silicio. Nel 1824 Jöns Jakob Berzelius ottenne Silicio amorfo con una procedura simile. Henri Deville nel 1854 preparò per primo Silicio cristallino, la seconda forma allotropica dell'elemento.

ในปี 1800 เซอร์ฮัมฟรี เดวี่ คิดว่าซิลิกาเป็นสารประกอบไม่ใช่ธาตุ แต่ในปี 1811 เกย์ ลูสซัค และหลุยส์ ฌาค เทนาร์ด น่าจะเตรียมซิลิคอนอสัณฐานที่ไม่บริสุทธิ์โดยให้ความร้อนแก่โพแทสเซียมกับซิลิคอนเตตระฟลูออไรด์ ในปี 1824 เยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส เตรียมซิลิคอนอสัณฐานด้วยวิธีทั่วไปเดียวกัน อองรี เดอวิลล์ ในปี 1854 เป็นคนแรกที่เตรียมซิลิคอนผลึก รูปแบบอัลโลโทรปที่สองของธาตุนี้

Hennig Brand scoprì il Fosforo nel 1669 in Amburgo, Germania, ottenendolo dall'urina. Nel 1769, Johan Gottlieb Gahn e Carl Wilhelm Scheele dimostrarono che il Fosfato di Calcio era presente nelle ossa e isolarono il Fosforo lavorando polvere di ossa. Antoine Lavoisier riconobbe il Fosforo come un elemento nel 1777.

เฮนนิก แบรนด์ ค้นพบฟอสฟอรัสในปี 1669 ในฮัมบูร์ก เยอรมนี โดยเตรียมจากปัสสาวะ ในปี 1769 โยฮัน กอตต์ลีบ กาห์น และคาร์ล วิลเฮล์ม เชีเลอ แสดงให้เห็นว่าแคลเซียมฟอสเฟตพบได้ในกระดูก และพวกเขาได้ธาตุฟอสฟอรัสจากขี้เถ้ากระดูก อองตวน ลาวัวซิเอร์ จำแนกฟอสฟอรัสว่าเป็นธาตุในปี 1777

Nel terzo secolo, i Cinesi scoprirono che lo Zolfo poteva essere estratto dalla pirite. A partire dal 700, alchimisti indiani scrissero a lungo riguardo l'impiego di Zolfo nei processi alchemici con il Mercurio. Nel 1777, Antoine Lavoisier convinse la comunità scientifica che lo Zolfo dovesse essere un elemento e non un composto.

ภายในศตวรรษที่ 3 ชาวจีนค้นพบว่ากำมะถันสามารถสกัดได้จากไพไรต์ นักเล่นแร่แปรธาตุชาวอินเดียเขียนเกี่ยวกับการใช้กำมะถันในปฏิบัติการเล่นแร่แปรธาตุกับปรอทอย่างกว้างขวาง ตั้งแต่ศตวรรษที่แปดเป็นต้นมา ในปี 1777 อองตวน ลาวัวซิเอร์ ช่วยทำให้ประชาคมวิทยาศาสตร์เชื่อว่ากำมะถันเป็นธาตุ ไม่ใช่สารประกอบ

Intorno al 1630, il Cloro fu riconosciuto in forma gassosa dal chimico e fisico belga Jan Baptist Van Helmont. Il Cloro puro fu preparato e studiato per primo nel 1774 dal chimico svedese Carl Wilhelm Scheele. Fino al 1810 il consenso scientifico era di ritenere il Cloro un composto dell'ossigeno. Fu Sir Humphry Davy nel 1811 ad attribuire al Cloro il ruolo di elemento.

ประมาณปี 1630 คลอรีนถูกจำแนกว่าเป็นก๊าซโดยนักเคมีและแพทย์ชาวเบลเยียม ยัน แบปติสต์ ฟาน เฮลมอนต์ คลอรีนในรูปธาตุถูกเตรียมและศึกษาเป็นครั้งแรกในปี 1774 โดยนักเคมีชาวสวีเดน คาร์ล วิลเฮล์ม เชีเลอ ภายในปี 1810 ฉันทามติทางวิทยาศาสตร์คือคลอรีนเป็นสารประกอบที่มีออกซิเจน ในปี 1811 เซอร์ฮัมฟรี เดวี่ สรุปว่าก๊าซใหม่นี้เป็นธาตุใหม่จริงๆ

L'Argon era ritenuto essere presente in aria già nel 1785 da Henry Cavendish, ma fu isolato solo nel 1894 da Lord Rayleigh e Sir William Ramsay in Scozia. L'argon divenne il primo membro dei gas nobili. Nel 1957, IUPAC cambiò il simbolo da A ad Ar.

อาร์กอนถูกสงสัยว่ามีอยู่ในอากาศโดยเฮนรี คาเวนดิช ในปี 1785 มันไม่ได้ถูกแยกจนถึงปี 1894 โดยลอร์ดเรย์ลีและเซอร์วิลเลียม แรมเซย์ ในสกอตแลนด์ อาร์กอนกลายเป็นสมาชิกแรกของก๊าซเฉื่อยที่ถูกค้นพบ ในปี 1957 IUPAC ตกลงว่าสัญลักษณ์ควรเปลี่ยนจาก A เป็น Ar

Il simbolo K del Potassio deriva da kalium, il nome dell'elemento in Germania e Scandinavia. Il Potassio metallico fu isolato per la prima volta nel 1807 da Sir Humphry Davy, il quale lo ottenne dalla potassa caustica tramite elettrolisi del sale fuso facendo uso della recente invenzione della pila di Volta. Il Potassio fu il primo metallo ad essere isolato per elettrolisi.

สัญลักษณ์ K ของโพแทสเซียมมาจาก 'kalium' ชื่อของธาตุในเยอรมนีและสแกนดิเนเวีย โลหะโพแทสเซียมถูกแยกได้เป็นครั้งแรกในปี 1807 โดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ ซึ่งได้มาจากโพแทชกัดกร่อนโดยใช้การแยกสลายด้วยไฟฟ้าของเกลือหลอมเหลวด้วยโวลต้าไพล์ที่เพิ่งค้นพบ โพแทสเซียมเป็นโลหะแรกที่ถูกแยกด้วยการแยกสลายด้วยไฟฟ้า

Il Calcio era noto già ai Romani nel primo secolo, i quali preparavano la calce viva con l'Ossido di Calcio. Il Calcio fu isolato da Sir Humphry Davy nel 1808 per elettrolisi di una miscela di calce viva e Ossido di Mercurio. Davy stava cercando di isolare il Calcio; quando venne a conoscenza della preparazione di una amalgama di Calcio da parte di Jöns Jakob Berzelius e Pontin tramite elettrolisi di calce viva in Mercurio, provò a sua volta.

แคลเซียมเป็นที่รู้จักตั้งแต่ศตวรรษแรกเมื่อชาวโรมันโบราณเตรียมปูนขาวในรูปแคลเซียมออกไซด์ แคลเซียมถูกแยกได้เป็นครั้งแรกโดยเซอร์ฮัมฟรี เดวี่ ในปี 1808 เมื่อเขาแยกสลายด้วยไฟฟ้าของส่วนผสมของปูนขาวและปรอทออกไซด์ เดวี่พยายามแยกแคลเซียม เมื่อเขาได้ยินว่าเยินส์ ยาค็อบ เบอร์เซเลียส และพอนติน เตรียมแคลเซียมอะมัลกัมโดยการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของปูนขาวในปรอท เขาก็ลองทำด้วยตัวเอง

Nel 1879, Lars Fredrik Nilson e il suo team identificarono lo Scandio nei minerali euxenite e gadolinite. Nilson preparò 2 grammi di Ossido di Scandio ad alta purezza. Per Teodor Cleve dimostrò che lo Scandio aveva proprietà simili a quelle predette da Mendeleev per lo eka-boro. Scandio metallico fu preparato nel 1937 da Fischer e i suoi collaboratori.

ในปี 1879 ลาร์ส เฟรดริก นิลสัน และทีมของเขาตรวจพบสแกนเดียมในแร่ยูซีไนต์และแกโดไลไนต์ นิลสันเตรียมสแกนเดียมออกไซด์บริสุทธิ์สูง 2 กรัม แพร์ ทีโอดอร์ คลีฟ แสดงให้เห็นว่าสแกนเดียมมีคุณสมบัติคล้ายกับที่เมนเดเลเอฟทำนายไว้สำหรับเอกา-โบรอน สแกนเดียมโลหะถูกเตรียมเป็นครั้งแรกในปี 1937 โดยฟิชเชอร์และเพื่อนร่วมงาน

William Gregor identificò l'Ossido di Titanio nella ilmenite nel 1791. Martin Heinrich Klaroth scoprì indipendentemente l'elemento nel rutile nel 1795 e gli diede il nome. Il metallo puro fu ottenuto solo nel 1910 da Matthew A. Hunter. Nel 1936, il processo Kroll rese possibile la produzione industriale di Titanio,

วิลเลียม เกรเกอร์ พบไทเทเนียมออกไซด์ในแร่อิลเมไนต์ในปี 1791 มาร์ติน ไฮน์ริช คลาพรอท ค้นพบธาตุนี้ในแร่รูไทล์อย่างอิสระในปี 1795 และตั้งชื่อมัน รูปแบบโลหะบริสุทธิ์ถูกผลิตได้ในปี 1910 โดยแมทธิว เอ. ฮันเตอร์ ในปี 1936 กระบวนการครอลล์ทำให้การผลิตไทเทเนียมในเชิงพาณิชย์เป็นไปได้

Il Vanadio fu scoperto da Andrés Manuel del Rìo nel 1801. Nel 1805, il chimico francese Hippolyte Victor Collet-Descotils dichiarò erroneamente che l'elemento scoperto da del Rìo non fosse altro che una forma impura del Cromo. Nel 1831, il chimico svedese Nils Gabriel Sefström individuò l'elemento in forma ossidata mentre studiava minerali di ferro. Più tardi quello stesso anno, Friedrich Wöhler confermò il precedente lavoro di del Rìo.

แวนาเดียมถูกค้นพบครั้งแรกโดยอันเดรส มานูเอล เดล รีโอ ในปี 1801 ในปี 1805 นักเคมีชาวฝรั่งเศส อิปโปลีต วิกตอร์ กอลเลต์-เดสกอติลส์ ประกาศอย่างไม่ถูกต้องว่าธาตุใหม่ของเดล รีโอ เป็นเพียงตัวอย่างโครเมียมที่ไม่บริสุทธิ์ ในปี 1831 นักเคมีชาวสวีเดน นิลส์ กาเบรียล เซฟสตรอม ค้นพบธาตุนี้อีกครั้งในออกไซด์ใหม่ที่เขาพบขณะทำงานกับแร่เหล็ก ในปีเดียวกันนั้น ฟรีดริช เวอห์เลอร์ ยืนยันผลงานก่อนหน้านี้ของเดล รีโอ

Nel 1797, Louis Nicolas Vauquelin ricevette campioni di minerali di crocoite. Nel 1798, Vauquelin scoprì che poteva isolare Cromo metallico scaldando l'ossido in un forno a carbone. Vaquelin fu anche in grado di individuare la presenza di Cromo in gemme preziose, tra cui rubini e smeraldi.

ในปี 1797 หลุยส์ นิโคลัส โวเกอแลง ได้รับตัวอย่างแร่โครโคไอต์ ในปี 1798 โวเกอแลงค้นพบว่าเขาสามารถแยกโครเมียมโลหะได้โดยให้ความร้อนกับออกไซด์ในเตาถ่าน ทำให้เขาเป็นผู้ค้นพบธาตุนี้ โวเกอแลงยังสามารถตรวจพบร่องรอยของโครเมียมในอัญมณีมีค่า เช่น ทับทิมหรือมรกต

Intorno alla metà del 18' secolo, il chimico svedese Carl Wilhelm Scheele produceva Cloro partendo dalla pirolusite. Scheele e altri erano consapevoli che la pirolusite contenesse un nuovo elemento, ma non erano stati in grado di isolarlo. Johan Gottlieb Gahn isolò per primo una forma impura del Manganese metallico nel 1774 per riduzione dell'anidride carbonica.

ภายในกลางศตวรรษที่ 18 นักเคมีชาวสวีเดน คาร์ล วิลเฮล์ม เชีเลอ ได้ใช้ไพโรลูไซต์ในการผลิตคลอรีน เชีเลอและคนอื่นๆ ทราบว่าไพโรลูไซต์มีธาตุใหม่ แต่พวกเขาไม่สามารถแยกมันได้ โยฮัน กอตต์ลีบ กาห์น เป็นคนแรกที่แยกตัวอย่างแมงกานีสโลหะที่ไม่บริสุทธิ์ในปี 1774 โดยการรีดิวซ์ไดออกไซด์ด้วยคาร์บอน

Il Ferro usato inizialmente dagli umani è probabile che provenisse dai meteoriti. Gli oggetti di ferro più antichi usati dagli umani di cui si ha conoscenza sono perline di Ferro meteoritico, ritrovati in Egitto e risalenti al 4000 AC. La scoperta della fusione intorno al 3000 AC portò allo sviluppo dell'età del Ferro intorno al 1200 AC e ad un uso prominente del Ferro per la creazione di utensili e armi.

เหล็กแรกที่มนุษย์ใช้น่าจะมาจากอุกกาบาต วัตถุเหล็กที่เก่าแก่ที่สุดที่มนุษย์ใช้คือลูกปัดบางชิ้นที่ทำจากเหล็กอุกกาบาต ทำในอียิปต์ประมาณ 4000 ปีก่อนคริสตกาล การค้นพบการหลอมประมาณ 3000 ปีก่อนคริสตกาล นำไปสู่การเริ่มต้นยุคเหล็กประมาณ 1200 ปีก่อนคริสตกาล และการใช้เหล็กอย่างโดดเด่นสำหรับเครื่องมือและอาวุธ

Composti del Cobalto sono stati usati per secoli per la colorazione bluastra di vetro, smalti e ceramiche. L'elemento fu isolato per la prima volta nel 1735 dal chimico svedese George Brandt. Egli dimostrò che era la presenza del Cobalto ad attribuire il colore blu al vetro e non il Bismuto, come inizialmente si pensava.

สารประกอบโคบอลต์ถูกใช้มาหลายศตวรรษเพื่อให้สีน้ำเงินเข้มแก่แก้ว เคลือบ และเซรามิก ธาตุนี้ถูกแยกครั้งแรกโดยนักเคมีชาวสวีเดน จอร์จ แบรนด์ ในปี 1735 เขาแสดงให้เห็นว่าการมีอยู่ของธาตุโคบอลต์ทำให้เกิดสีน้ำเงินในแก้ว ไม่ใช่บิสมัทอย่างที่เคยคิดกันมาก่อน

Manufatti creati a partire da meteoriti metalliche sono stati trovati risalenti al 5000 AC. Nel 1751, Il barone Axel Fredrik Cronstedt cercando di estrarre Rame dal kupfernickel ottenne un metallo bianco, il Nikel. All'inizio del 20' secolo, Ludwig Mond brevetto un processo di purificazione del Nickel partendo da Carbonile di Nickel.

โบราณวัตถุที่ทำจากอุกกาบาตโลหะถูกพบว่ามีมาตั้งแต่ประมาณ 5000 ปีก่อนคริสตกาล ในปี 1751 บารอน แอกเซล เฟรดริก ครอนสเตดต์ พยายามสกัดทองแดงจากคัปเฟอร์นิกเกิล และกลับผลิตโลหะสีขาวได้แทน ในต้นศตวรรษที่ยี่สิบ ลุดวิก มอนด์ จดสิทธิบัตรกระบวนการใช้นิกเกิลคาร์บอนิลในการทำให้นิกเกิลบริสุทธิ์

Il Rame si trova in forma metallica in natura ed era noto già noto ad alcune delle civilizzazioni più antiche. Si stima che la scoperta del Rame risalga al 9000 AC. nel Medio Oriente. Questo metallo fu uno dei più importanti materiali utilizzati dall'uomo durante l'età del Rame e del Bronzo.

ทองแดงเกิดขึ้นตามธรรมชาติในรูปทองแดงบริสุทธิ์และเป็นที่รู้จักของอารยธรรมเก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์ การประมาณการที่เก่าแก่ที่สุดของการค้นพบทองแดงชี้ว่าประมาณ 9000 ปีก่อนคริสตกาลในตะวันออกกลาง มันเป็นหนึ่งในวัสดุที่สำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์ตลอดยุคทองแดงและยุคสำริด

Lo Zinco metallico era prodotto nel 13' secolo in India per riduzione della calamine con sostanze organiche quali la lana. Il metallo fu riscoperto in Europa da Andreas Sigismund Marggraf nel 1746. Egli ottenne Zinco riscaldando una miscela di minerale di calamine e Carbonio in un contenitore sigillato in assenza di Rame.

สังกะสีโลหะถูกผลิตในศตวรรษที่ 13 หลังคริสตกาลในอินเดียโดยการรีดิวซ์คาลามีนด้วยสารอินทรีย์เช่นขนแกะ โลหะนี้ถูกค้นพบอีกครั้งในยุโรปโดยอันเดรียส ซิกิสมุนด์ มาร์กกราฟ ในปี 1746 เขาให้ความร้อนแก่ส่วนผสมของแร่คาลามีนและคาร์บอนในภาชนะปิดโดยไม่มีทองแดงเพื่อผลิตโลหะ

Nel 1871 l'esistenza del Gallio venne predetta dal chimico russo Dmitri Mendeleev, il quale gli diede il nome di Eka-Alluminio. Il Gallio fu scoperto per spettroscopia dal chimico francese Paul Emile Lecoq de Boisbaudran nel 1875 il quale ne individuò lo spettro caratteristico in un campione di sfalerite. Quello stesso anno, Lecoq ne ottenne la forma metallica per elettrolisi del suo Idrossido in una soluzione di Idrossido di Potassio.

ในปี 1871 การมีอยู่ของแกลเลียมถูกทำนายครั้งแรกโดยนักเคมีชาวรัสเซีย ดมิทรี เมนเดเลเอฟ และเรียกธาตุนี้ว่าเอกา-อะลูมิเนียม แกลเลียมถูกค้นพบด้วยสเปกโทรสโกปีโดยนักเคมีชาวฝรั่งเศส พอล เอมิล เลอค็อก เดอ บัวโบดรอง ในปี 1875 จากสเปกตรัมลักษณะเฉพาะในการตรวจสอบตัวอย่างสฟาเลอไรต์ ในปีเดียวกันนั้น เลอค็อกได้โลหะอิสระโดยการแยกสลายด้วยไฟฟ้าของไฮดรอกไซด์ในสารละลายโพแทสเซียมไฮดรอกไซด์

Nel 1869, Dmitri Mendeleev predisse l'esistenza del Germanio ed alcune sue proprietà basandosi sulla posizione dell'elemento all'interno della tavola periodica e gli diede il nome di Eka-Silicio. Nel 1886, Clemens Winkler individuò il nuovo elemento assieme ad Argento e Zolfo in un minerale raro noto come argirodite. Le prime leghe di Silicio-Germanio furono ottenute nel 1955.

ในปี 1869 ดมิทรี เมนเดเลเอฟ ทำนายการมีอยู่และคุณสมบัติบางอย่างของมันตามตำแหน่งในตารางธาตุของเขาและเรียกธาตุนี้ว่าเอกา-ซิลิคอน ในปี 1886 เคลเมนส์ วิงค์เลอร์ พบธาตุใหม่พร้อมกับเงินและกำมะถัน ในแร่หายากที่เรียกว่าอาร์จิโรไดต์ โลหะผสมซิลิคอน-เจอร์เมเนียมชิ้นแรกถูกผลิตในปี 1955

Periodic Table invites you to become a translator to help them translate their Element Details project.

Sign up for free or login to start contributing.